Wdałem się ostatnio w dyskusję dotyczącą pochodzenia talii Mirandy Payne namalowanej na podstawie instrukcji zakonu Złotego Brzasku (Golden Dawn). Klucz XVII (Gwiazda) z tej talii znajduje się na okładce książki p.t.: "Astral Projection, Ritual Magic, and Alchemy", będącą zbiorem niepublikowanych wcześniej tekstów z G.D.
Karta ta jest o tyle nietypowa (i różnie się pod tym względem od innych talii Golden Dawn), że kobieta przedstawiona na obrazku wylewa wodę z jednego z dzbanów na głowę, a nie na ziemię. Na internecie nie ma praktycznie żadnych informacji na ten temat. Notka we wspomnianej książce mówi jedynie, że karta ta pochodzie z niepublikowanej talii i jest zaprojektowana na podstawie instrukcji G.D. sprzed 1900 r.
Z pomocą przychodzi Kaplan ze swoją encyklopedią. Znajdują się tam kopie paru innych kart, niestety są one czarno-białe:
Jak widać, nie tylko Gwiazda odbiega od standardu (przez standard rozumiem opublikowane lub udostępnione publicznie w inny sposób talie nawiązujące do tradycji Golden Dawn), ale również pozostałe karty. Cesarz w płomieniach, wisielec zwisający z listery Resh, postacie w Kluczu XIX, których zabawa w ogrodzie nie jest tak 'grzeczna' jak w innych taliach.
Najlepszym tekstem, który z jednej strony nawiązuje do tradycji G.D., a z drugiej opisuje Klucze w podobny sposób, w jaki są one przedstawione przez Payne, okazał się zdumiewająco Liber 777.
Oto tabelka przedstawiająca opis Kaplana z odpowiadającym tekstem z 777:
| Klucz | Kaplan | Liber 777 |
|---|---|---|
| IV |
Cesarz jest odziany w płomienie. Jest archetypem ognistego minerału – siarki; w ręku trzyma kulę uwieńczoną sygilem siarki. W prawym ręku dzierży berło zakończone czaszką barana, symbolizującą ognisty znak Barana. Ściany sześcianu, na którym siedzi, przedstawiają zielonego lwa i białego orła.
|
Postawa sugeruje symbol siarki, siedzi na Kamiennym Sześcianie, którego ściany przeddstawiają Zielonego Lwa i Białego Orła.
|
| XII |
Wisielec ubrany jest na czerwono. Zwisa z niebieskiej szubienicy, kształt jego kończyn i tułowia tworzy odwrócony symbol siarki. Jego głowię otacza świetlista aureola.
|
Z szubienicy o kształcie litery Resh zawieszony jest za jedną nogę młody blondyn. Jego nogi układają się w kształ krzyża. Ramiona, zaplecione za głową, tworzą trójkąt z wierzchołkiem ku górze, z którego promieniuje światło. Usta mocno zaciśnięte.
|
| XIV |
Umiarkowanie przedstawia anioła, który zdaje się wyłaniać z kotła w procesie alchemicznej operacji. Anioł ukoronowany jest sygilami czterech elementów; środek korony jest punktem wspólnym wszystkich elementów i ich jakości: ciepła, suchości, zimna i wilgotności. Szata jest niebieska, a skrzydła żółte, zielone i niebieskie. Na talii anioła Pieczęć Salomona. Przenikanie się przeciwieństw inwokowane jest poprzez wodę laną na głowę lwa, który ma sygil ognia na swym czole oraz pochodnię nad głową orła, który przyozdobiony jest w sygil wody. Po bokach anioła skorpion i głowa gazeli.
|
Skrzydlata bogini z koroną na głowie, z błyszczącym złotym pasem, stoi, prawą ręką przenosi płomień pochodni na głowę Orła, podczas gdy lewą leje wodę z rogu na głowę Lwa. Między nogami kocioł o kształcie księżyca z unoszącymi się srebrnymi dymami kadzidła.
|
| XVII |
Gwiazda ma siedem ramion, odnosząc się do siedmiu klasycznych planet. Pod nią kobieta leje sobie wodę na głowę; włosy zasłaniają jej twarz. Leje również wodę do stawu, nad którym unoszą się motyle. Za kobietą Drzewo Życia usiane różowymi różami. W tle drzewo palmowe z liściami na pół czarnymi i na pół zielonymi. Siedemmniejszych gwiazd ma narysowane symbole siedmiu klasycznych planet: Saturna, Księżyca, Merkurego, Marsa, Wenus, Słońca i Jowisza.
|
Naga kobieta, klęcząca na lewym kolanie, leje srebrną wodę z dzbana trzymanego w prawej ręce do rzeki, przy której rosną róże okrążane przez kolorowe motyle. Lewą ręką leje na swą głowę złotą wodę, która gubi się we włosach. jej postawa przypomina Swastykę. Nad nią błyszczy duża siedmioramienna gwiazda.
|
| XVIII |
Księżyc lśni między dwoma wieżami, jedna żółta a druga czerwona. Wyłaniający się z wody skarabeusz pnie się w górę ścieżką wiodącą mięcy dwoma czarnymi psami i wieżami.
|
Poniżej ścieżka wiodąca pomiędzy dwoma wieżami strzeżonymi przez szakale, z morza wydobywa się w kierunku lądu Skarabeusz.
|
| XIX |
Słońce przedstawia białą dziewczynę i chłopiec koloru łososiowatego leżą w 'czarcim kole' utworzonym przez trawę o bardziej barnym kolorze niż reszta pola. W tle słoneczniki. |
Poniżej mur, przed murem, w czarcim kręgu, dwoje dzieci obejmuje się bez wstydu.
|
Jak widać powyżej, obrazy Payne dość wiernie odzwierciedlają opis z Liber 777. Większość współczesnych rekonstrukcji tarota Golden Dawn opiera się na tali ze świątyni Whare Ra w Nowej Zelandii, której autorką najprawdopodobniej była Ethel Felkin, żona Roberta Felkina. Możliwe, że przedstawione tu karty bardziej wiernie odzwierciedlają oryginalną talię, którą posługiwali się członkowie G.D. w Wielkiej Brytanii.
Dwa krótkie komentarze odnośnie powyższej tabelki. Po pierwsze, jest druga w nocy, przepraszam więc za niezdarne tłumaczenie. Po drugie – czarcie koło, to zjawisko powstające spontanicznie w przyrodzie spowodowane sposobem w jakim rosną pewne kolonie grzybów. Grzyby te mogą rosnąć na powierzchi ziemi albo tuż pod nią, powodując wybrzyszenie i sprawiając, że trawa rosnąca w tym miejscu tworzy krąg wznoszący się ponad resztą trawnika. W krajach anglo-języcznych zwie się to elfi krąg albo krąg wróżek (tych małych ze skrzydełkami, jak w Piotrusiu Panie), u nas, wiadomo, diabły muszą być za to odpowiedzialne…
Przy okazji – gdyby ktokolwiek dysponował jakimiś dodatkowymi informacjami dotyczącymi tej talii lub samej autorki, byłbym niezmiernie wdzięczny za kontakt.
Źródła:
Payne, Miranda – MacGregor Mathers Tarot, © Miranda Payne
Kaplan, Stuart R. – The Encyclopedia of Tarot, © Stuart R. Kaplan
Crolwey, Aleister – Liber 777, © Ordo Templi Orientis
Najnowsze komentarze