XVIII traktat przez większość współczesnych tłumaczy traktowany jest jako „nie-hermetyczny” i odrębny od poprzednich traktatów. Jedynym powodem, dla którego pojawia się on w Corpus Hermeticum jest to, że kopia tego manuskryptu znajdowała się w jednym ze zbiorów, które zawierały resztę traktatów C.H. W odróżnieniu od większości traktatów, mówcą nie jest Hermes ani nie jest on skierowany do Tata lub Asklepiosa. Autorem jest nieznany orator, który rozpocząwszy od krótkiego wstępu traktującego o boskim natchnieniu inspirującym artystów przechodzi do wychwalania na przemian boga, jak i też ziemskich władców, którzy są kustoszami pokoju. Traktat ten, jak i kilka poprzednich, zawiera wiele luk. Wiele...
Continue reading...Hermes
Przypowieść o Dobrym Pasterzu
W czwartą niedzielę po Wielkanocy 1,2 miliarda katolików (a przynajmniej ci, którzy regularnie chodzą w niedziele do kościoła) co roku wysłuchuje przypowieści o Dobrym Pasterzu. Historia jest na tyle znana, że mało kto dokładnie pamięta szczegóły przypowieści, za to wszyscy (a zwłaszcza my, którzy mamy przywilej przymusowej indoktrynacji kościelnej wpisany w konstytucję) doskonale kojarzą obrazek mężczyzny z owieczką na ramionach i identyfikują go jako Słowo Wcielone, Pana naszego i Zbawcę Hermesa Krioforosa. Zaraz, kogo?! A oto tego pana właśnie: Krioforos, czyli „niosący baranka”, to jeden z epitetów Hermesa i wizerunek pasterza niosącego baranka na ramionach został przez chrześcijaństwo „zapożyczony” z...
Continue reading...
Najnowsze komentarze